Piotroskie w podróży: 4 sierpnia, czwartek wokół Boki Kotorskiej

Z kampingu ruszyliśmy dalej wzdłuż Boki Kotorskiej w stronę Herceg Novi. Miejscowość na końcu zatoki z sympatyczną starówką, fortecami i małą ilością wolnych miejsc parkingowych. Błąkaliśmy się trochę, a kiedy zaparkowaliśmy okazało się, że płaci się tu za pomocą SMS-a. Biorąc pod uwagę, że nasz musiałby przejść najpierw przez polskiego operatora to wydatnie podrożyłoby nasz postój. Najlepsze jednak, że stanęliśmy zupełnym przypadkiem przy schodach prowadzących na stare miasto. Wspinając się natknęliśmy się na szkołę muzyczną.

Dalej dotarliśmy na jeden z dwóch rynków z wieżą jak figura szachowa.

Na samej górze, przy głównej drodze zachodzimy do Twierdzy Kanli kula, pamiętającą czasy okupacji tureckiej z XV w . Tu okazało się, że pan wpuszczający nie był czuły na uśmiechy Gosi i marki bośniackie. Moja „żona Zofia” zapomniała z auta portmonetki z €- tak euro, bo mimo, że Czarnogóra nie należy do EU, to walutą obowiązująca jest euro. Twierdza została jednak przez nas zdobyta 15 minut później. Podjechaliśmy dosłownie obok, wyposażeni już w bilety parkingowe na dwie godziny za 1€. Parkingi są tu tanie, należy jedynie dopytać, gdzie kupić bilety parkingowe, by ominąć płatność przez SMS. My swoje kupiliśmy w Pizzerii.

W samej twierdzy jest amfiteatr, gdzie odbywają się różne imprezy kulturalne, tym razem festiwal filmów bałkańskich, niestety.

Wracamy do najwęższego miejsca zatoki, gdzie promem za 4,50€ skracamy sobie o 40km drogę do Kotoru. Przeprawę promową obsługuje 6 promów, więc cała akcja przeprowadzana jest bardzo sprawnie, nie tak jak w naszym Świnoujściu.

Drogę owszem skracamy ale nie ułatwiamy, bo z Lepetane,, gdzie dobiliśmy, chyba jako jedyni wybieramy gorszą ale bardziej malowniczą w stronę Kotoru. Po drodze kąpiel, snoorkling, kilka zdjęć po drugiej stronie zatoki miejsc, w których wczoraj byliśmy.

Natknęliśmy się na hodowlę muli.

Przed samym Kotorem wielki wycieczkowiec, jeden z trzech w zatoce udało się sfotografować na tle drogi, na którą wejście wtedy wydawało mi się tak nieprawdopodobnym wyczynem, że teraz, kiedy jestem po i to cały i zdrowy pisze te słowa dumny jak paw.