20 sierpnia, czwartek – Margaret River, Cape Leeuwin, Jewel
Cave, wielkie eukaliptusy i kalie
Rano przekraczamy
rzekę od której miasto Gosi wzięło nazwę – Margaret River.
W
poszukiwaniu miejsca na śniadanko trafiamy do miejskiego parku, gdzie jest „Kate”
staruszeńka lokomotywa z roku 1889 wybudowana rok wcześniej w Anglii.
45 km na
południe jest kolejny cel naszej wyprawy – Cape Leeuwin z trzecią co do
wielkości w Australii a pierwszą w Australii Zachodniej latarnią morską.
Na
brązowych tablicach w całej Australii zaznaczane są dla podróżnych
najróżniejsze, interesujące miejsca. Tutaj wszystkie niemalże kierują do
winnic, gdzie można po zwiedzeniu zakupić butelkę miejscowego wyrobu, podobno
dużo drożej niż w sklepie. Może gdzieś zajrzymy później. Krzaki jeszcze gołe,
więc i zwiedzanie może być skromne.
Mijamy miasteczko Augusta i zajeżdżamy pod
latarnię morską. Kupujemy tylko bilet na
samo wejście na cypel. Pogoda pod zdechłym azorkiem, więc widoki z góry
i tak nie byłyby interesujące. Wieje niemiłosiernie. Fale dość duże. W tej
sytuacji, mimo okresu migracji (od maja do listopada) nie da się dojrzeć
wieloryba. Latarnia jest na klifie o wysokości 20 m a sama ma 32 m. Z wysokości
52 m nad lustrem wody jej światło widoczne jest z odległości 44 km. Do jej
wybudowania w 1896 roku notuje się 22 zatonięcia statków w tym regionie, po -
rozbił się tylko jeden. W tym miejscu mieszają się wody dwóch oceanów –
Indyjskiego i Południowego.
 |
| czy to nie zółw? |
Kierujemy się teraz z
powrotem do Augusta, gdzie w pobliżu odwiedzamy największą jaskinię WA – Jewel
Cave. Godzinna wycieczka do największej komory kosztuje 22,50 AUD na osobę.
Rejon ten obfituje w jaskinie naciekowe i ta, którą odwiedzamy jest jedną z
czterech udostępnionych do zwiedzania.
Kształty nacieków wytworzonych przez setki tysięcy lat zachwycają.
Przewodniczka podświetla wskazywane formacje używając do tego różnokolorowych
świateł.
Dalej skierowaliśmy naszego Commodora na południe do Pemberton. Po
drodze mijaliśmy ogromne eukaliptusy a pośród nich inny las – kalii. Gosia
zauważyła, że niektóre kalie są niespotykanie wysokie, jedną nawet czule
przytuliła.
Bluszcz, który spowijał niektóre drzewa tworzył najróżniejsze
postaci stojące w niezwykłym, zielonym orszaku.
Wieczorem, a robi się tu ciemno
około 18:30 podjeżdżamy w Pemberton do miejsca, które jutro będziemy zwiedzać –
Gloucester Tree.
eukaliepiotroskie
W
poszukiwaniu miejsca na śniadanko trafiamy do miejskiego parku, gdzie jest „Kate”
staruszeńka lokomotywa z roku 1889 wybudowana rok wcześniej w Anglii.
45 km na
południe jest kolejny cel naszej wyprawy – Cape Leeuwin z trzecią co do
wielkości w Australii a pierwszą w Australii Zachodniej latarnią morską.
Mijamy miasteczko Augusta i zajeżdżamy pod
latarnię morską. Kupujemy tylko bilet na
samo wejście na cypel. Pogoda pod zdechłym azorkiem, więc widoki z góry
i tak nie byłyby interesujące. Wieje niemiłosiernie. Fale dość duże. W tej
sytuacji, mimo okresu migracji (od maja do listopada) nie da się dojrzeć
wieloryba. Latarnia jest na klifie o wysokości 20 m a sama ma 32 m. Z wysokości
52 m nad lustrem wody jej światło widoczne jest z odległości 44 km. Do jej
wybudowania w 1896 roku notuje się 22 zatonięcia statków w tym regionie, po -
rozbił się tylko jeden. W tym miejscu mieszają się wody dwóch oceanów –
Indyjskiego i Południowego.
